O złej blogerce, intrygach i ludzkiej głupocie czyli Casual Friday u Michałosi

Mamy piątek, więc dzisiaj miało być na luzie. Plan był prosty, zdjęcia kolekcji lakierowej obrobione, czekały aż zaczniecie je podziwiać ;-)
Miało być lekko, łatwo i przyjemnie a tak niestety nie będzie.
Do zmiany tematu skłoniła mnie sytuacja która ostatnio zaczęła się rozgrywać na backstage'u pewnego blogerskiego spotkania które ma się odbyć niebawem.
Od razu uprzedzę, ze nie chodzi tu o spotkanie marcowe i mam nadzieję, że przy nim nie dojdzie do takich incydentów.

Pewna przesympatyczna blogerka postanowiła zorganizować spotkanie wraz z inną sympatyczną blogerką. Ustaliły miejsce, ustaliły termin i zaczęły kompletować listę uczestników. Zaczyna się normalnie prawda ? Właściwie zawsze tak samo wygląda schemat organizacji ;-)

Po ogłoszeniu listy uczestników na blogerkę wylał się kubeł anonimowych " oszczerstw". Bywa i tak ;-)
Właściwie chyba każda z osób która chociaż raz sama z siebie porwała się na organizację spotkania zetknęła się z takimi sytuacjami. Każdemu dogodzić się nie da, a knajpki w których organizowane są spotkania nie rozciągają się jak z magicznej gumy w zależności od tego czy ma się w niej zmieścić 20 czy 120 osób.

Było, minęło i poszło w zapomnienie. Uczestniczki z coraz większą niecierpliwością zaczęły przebierać nóżkami bo spotkanie miało swoje ukryte dno które zostało ujawnione wtajemniczonym ;-)

Całość i tak ujrzałaby światło dzienne w relacjach ;-)

Otóż, organizatorki postanowiły zmienić trochę koncepcję takich spotkań. Właściwie wprowadziła ją już Pogodowa przy organizacji naszego październikowego spotkania w Warszawie. Czyli coś za coś.

Ale o tym już za chwileczkę ...

Utarło się, że w momencie organizacji takich spotkań dziewczyny otrzymują upominki od firm. Tak otrzymują, i od pewnego czasu mam wrażenie ze właśnie takie pobudki kierują znaczną większością zgłaszających się. I piszę to na podstawie własnych obserwacji. Tym bardziej, że sama miałam okazję niedawno układać listę uczestników z naprawdę ogromnej listy zgłoszeń. Otrzymywałam wiadomości typu "chętnie wzięłabym udział bo poprzednim razem miałyście fajne upominki", " zgłaszam się bo jestem ciekawa jakie firmy zaprosicie tym razem" ... no heloł !!! Co gorsza dostałam nawet wiadomość " byłam już u Was na spotkaniu, super upominki i dużo to zgłaszam się też tym razem ".

Cycki mi opadły po takich wiadomościach, i przysięgam że jak nie uda mi się ich przywrócić na właściwe miejsce tym wszystkim co teraz wcieram to będę listy pazerniaków oficjalnie ogłaszać.

Co więcej przeglądając zgłoszone blogi próbowałam ustalić jak to jest możliwe, że przykładowa blogerka jest w stanie logistycznie pogodzić życie rodzinne, pracę, blogowanie a do tego zaliczać minimum jedno spotkanie miesięcznie w różnych rejonach polski ;-) Tak są tacy specjaliści ;-)

Założenie było proste, wybieramy dziewczyny które po pierwsze nie latają po spotkaniach po siaty pełne darmówki, nie ukrywam, że były to też osoby które z Pogodową cenimy za to co robią. Było też kilka innych kryteriów. Ale ja wspominam o powódkach mających wspólne mianowniki z całą sprawą.

Wróćmy jednak do wspomnianego spotkania blogerek x i y :-)

Dziewczyny postanowiły, że pójdą przykładem spotkania z października i zrobią coś dla kogoś ;-)
Ten ktoś to mały mały chłopiec któremu niezbędna jest pomoc i rehabilitacja, ponieważ chłopczyk nie ma rączek. Wszystkie, ale to wszystkie uczestniczki spotkania stwierdziły że chcemy go wesprzeć. W związku z tym padł pomysł zorganizowania z upominków które trafią do nas pod firm loterii. Kosmetyki będą ale za symboliczną kwotę którą ustaliłyśmy, powiem Wam tylko, że nie będzie to symboliczna złotówka.

Przygotowania ruszyły, wielu firmom pomysł wsparcia malucha się spodobał i chciały dołożyć do tego swoją cegiełkę.

I tu zaczyna się rola złej blogerki... gdzieś tam za górami, za lasami jest dziewczyna która prowadzi blog, pisze posty o kosmetykach, na naszych blogach zostawia słodkie komentarze, chodzi na spotkania patrząc nam w oczy... ba nawet co więcej zaprzyjaźnia się z innymi blogerkami. I nagle dnia pewnego w akcie jakiegoś niewyjaśnionego opętania wpada na plan szatański ;-)

Zorganizuje mały sabotaż... ot tak po prostu dla hecy ;-) Dziewczę owo chcąc być sprytne wymyśla sobie pseudonim-kryptonim  - swoja drogą bardzo wymyślna i wyszukana nazwa ;-) I zaczyna swoje intrygi.


Zaczyna wysyłać maile do firm sabotując spotkanie bezpodstawnymi oskarżeniami.


Ale jak to czasami bywa, blogerki kumplują się też z pracownikami firm. Prawda o anty-spotkaniowych mailach wyszła na jaw.

Zła blogerka miała na celu zniszczyć całkowicie spotkanie organizatorek.
Miała ale się nie udało.

Myślała, że kryjąc się pod swoim pseudonimem-kryptonimem nie wyjdzie na jaw kim jest. Ot niespodzianka ;-)
Bo przecież internet to takie bydlątko w którym jak już raz zaistniejesz zostajesz w nim na zawsze ;-) Wystarczyły dwa dni, żeby rozwiązać zagadkę i poznać tajemniczą intrygantkę.

Przegadałam z dziewczynami na ten temat kilka godzin i doszłam do wniosku, że widać tu ludzką pazerność, chciwość i zawiść. Ja nie będę miała to i wy nic nie dostaniecie.

Błąd kochana;-) Mnie nie skrzywdziłaś, dziewczyn nie skrzywdziłaś, organizatorek nie skrzywdziłaś a na tym chyba Ci najbardziej zależało... zrobiłaś wszystko, żeby zrujnować coś co było ważne dla małego człowieka. Człowieka który czekał na naszą pomoc. Bo o niego tu chodziło a nie o kilogramy "darmowych" kosmetyków.
Tylko, że los jest złośliwy a to co puścisz w świat zatacza koło i wraca do ciebie ze zdwojoną siłą. Może się zdarzyć kiedyś tak, ze to ty będziesz walczyła o szansę na "życie" jak robi to teraz ten mały chłopiec. On wywalczy swoje bo wokół niego są ludzie którzy zrobią sporo,żeby było mu lepiej, ale ty możesz zostać sama bez wsparcia, pomocy i dobrego słowa.

Mogę powiedzieć tylko jedno wstyd mi, że takie osoby są w blogosferze. Ale jednocześnie pociesza mnie fakt, ze dosyć spora grupka osób zaczęła się wstydzić tego, ze utrzymywały kontakt z tobą i twoim blogiem.

Tak więc moje kochane dziewczynki zostawiam Was w piątkowy wieczór z przemyśleniami.
Ja już od kilku dni mam swoje ... marność nad marnościami a wszystko to pazerność a głupota ludzka widać jeszcze nie raz mnie zaskoczy. Szkoda tylko, że pomimo słusznego już wieku mego dalej nie mogę się do niej przyzwyczaić.

Buziaki,
Michałosia